Solsbury Hill

(vertaling Solsbury Hill, Peter Gabriel, 1977)

Ik stond op de Solsbury Hill
De stad bij nacht lag onder mij
De wind stak op, de tijd stond stil
Een adelaar wiekte voorbij
Ik stond erbij, ik keek ernaar
Toen hij ging zitten op een tak
Ik hoorde woorden raar maar waar
Ik luisterde naar hoe hij sprak
Het was een vreemde mededeling
Ik hield me vast aan de verbeelding
Mijn hart bonsde bons bons bons
‘Zoon,’ zei hij, ‘pak je spullen
Want we gaan naar huis.

In stilte ben ik afgehaakt
Ik was rijp voor het gesticht
Want wie wijn van water maakt
Vindt straks open deuren dicht
Zo liep ik in cirkels rond
Voor de plicht en sleur gezwicht
Tot ik ergens woorden vond,
De ogen op het pad gericht
Ik was net een stuk van het meubilair
Ik was met dit circus niet solidair
Mijn hart bonsde bons bons bons
‘Hé,’ zei hij, ‘pak je spullen
Want we gaan naar huis.’ (Terug naar huis.)

Als illusie netten zet
Ben ik nooit waar ik wil zijn
En vrijheid draait een pirouette
Laat mij achter met de schijn
Gluipend gluurt een silhouet
Met blinde ogen vol venijn
Ooit verdwijnt dit leeg sujet
Als ik straks opnieuw verschijn
Ik kan vandaag zonder vervanger
Want als ik glimlach dan duurt het langer
Mijn hart bonsde bons bons bons ‘
Hé,’ zei ik, ‘hou jij m’n spullen
Want ik kom naar huis.’