Sabien en Suzie -1-

Kijk Sabien en Suzie,
Ze zijn nog niet binnen
Of daar beginnen ze weer
Met hun eeuwige geruzie.
Nooit zijn die twee het een keer eens.
Altijd duwen, altijd trekken,
Altijd elkaar af aan ’t bekken.
– Jij bent dom!
– Nee, jij bent stom!
Zo gaan ze, hun gesprekken.
Wil Sabien met poppen spelen,
Dan wil Suzie naar het plein;
Loopt Sabien zich te vervelen,
Dan vindt Suzie het juist fijn.
– Ik wil weg!
– Dan heb je pech,
Want ik blijf hier!
– O wat ben je toch een klier!

Zegt Sabien iets tegen Suzie,
Dan hebben ze meteen weer ruzie,
En als Suzie eerst iets zegt,
Is het meteen een hels gevecht.
– Mijnes! Mijnes! Blijf eraf!
– Jij krijgt niks van mij voor straf!

Zegt Sabien iets heel gemeens,
Antwoordt Suzie met iets naars.
Altijd kibbelen en kijven,
En de eigen zin doordrijven,
Altijd eeuwig kinnesinne —
En daarom zijn het elkaars
Allerbesteste vriendinnen.